Γράφει ο Πάνος Τρυφιάτης
Η εικονική διάσκεψη για τη Δημοκρατία, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του τρέχοντος μηνός με πρωτοβουλία του Προέδρου των ΗΠΑ, άγγιξε το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης για το ισχυρό πολιτικά αυτό εγχείρημα.
Επίσης αναδείχθηκαν προβληματισμοί και απόψεις σχετικά με την ασάφεια των στόχων, την έλλειψη λεπτομερειών, τα κριτήρια των προσκεκλημένων και τις χαμηλές προσδοκίες της διάσκεψης.
Βεβαίως υπήρξαν και αμφιβολίες για τις προθέσεις, ακόμη και υποψίες ότι η διάσκεψη εξυπηρετεί γεωπολιτικές σκοπιμότητες, που ταυτίζονται με τις στρατηγικές επιλογές της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ (ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι ανάμεσα στους προσκεκλημένους υπήρξαν και κράτη της επιρροής των ΗΠΑ με ελάχιστες δημοκρατικές περγαμηνές).
Επειδή δεν έχουμε την πολυτέλεια να αμφισβητούμε καλές προθέσεις, για ιδέες και δράσεις που αφήνουν αποτύπωμα πολιτικής με ζωηρό ενδιαφέρον για το μέλλον της ανθρωπότητας, θα πρέπει να το θεωρήσουμε σαν συνέχεια προσπαθειών που έγιναν και στο παρελθόν από άλλους ηγέτες κρατών, από ινστιτούτα και κέντρα υψηλής πολιτικής ανάλυσης. Πρέπει με κάθε τρόπο να κινητοποιηθούν συνειδήσεις της παγκόσμιας κοινωνίας πολιτών καθώς επίσης και δημοκρατικές κυβερνήσεις κρατών, ώστε να αναλάβουν πρωτοβουλίες συνεργασίας και συντονισμό προσπαθειών με κοινή βάση διατύπωσης αρχών για την «Δημοκρατία παντού».
Η εικονική διάσκεψη για την Δημοκρατία έγινε με στόχους την καταπολέμηση της διαφθοράς, την εναντίωση στον αυταρχισμό και τα απολυταρχικά καθεστώτα και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεδομένου ότι δεν διευκρινίστηκε συγκεκριμένη στρατηγική για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα εστιάσουμε την προσοχή μας σε μια κατηγορία μεταξύ των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών, αυτή των εργασιακών δικαιωμάτων και συγκεκριμένα αυτών που σχετίζονται με τους μισθούς των εργαζομένων, στα αυταρχικά-απολυταρχικά καθεστώτα.
Είναι σε γνώση μας ότι οι χρηματικοί μισθοί των εργαζομένων σε μη δημοκρατικές χώρες είναι χαμηλοί και δεν καλύπτουν ούτε τις στοιχειώδης ανάγκες, με την εκμετάλλευση από τους εργοδότες να έχει ξεπεράσει τα όρια. Οι αποδοχές δεν ρυθμίζονται από συλλογικές συμβάσεις, με βάση την μέση παραγωγικότητα ή με παρεμβάσεις από κρατικές δημόσιες πολιτικές ή και μέσα από αποδεκτούς κανόνες της αγοράς.
Το κόστος εργασίας παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της τιμής των παραγόμενων προϊόντων και την τιμή διάθεσης τους. Είναι σημαντικό πλεονέκτημα για περιθώρια υψηλού κέρδους στον εργοδότη και αποκτά ανταγωνιστική θέση με την τιμή διάθεσης του στην αγορά. Πέρα από τον διεθνή ανταγωνισμό στην αγορά προϊόντων επηρεάζονται και άλλοι δείκτες της μακροοικονομίας όπως η κατανάλωση, η επένδυση, η εργασία, η μηδενική υπερβάλλουσα ζήτηση, οι αμοιβές των εργαζομένων, ο πληθωρισμός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την σταθερότητα του οικονομικού περιβάλλοντος. Σε κάθε περίπτωση το μη ισορροπημένο ανταγωνιστικό περιβάλλον επηρεάζει αρνητικά τους δείκτες των οικονομιών των δημοκρατικών κρατών, τις αποδοχές των εργαζομένων και το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών.
Οι εργαζόμενοι των δημοκρατικών και πολιτισμένων κρατών, μέσα από τους αγώνες και τις συλλογικές συμβάσεις, έχουν κατοχυρώσει δικαιώματα αποδοχών και επίπεδο διαβίωσης καλύπτοντας τις βασικές ανάγκες σύγχρονου και πολιτισμένου ανθρώπου.
Με αυτά τα δεδομένα, λόγω του κεκτημένου των συλλογικών συμβάσεων δεν υπάρχει ευελιξία προσαρμογής των αποδοχών προς τα κάτω με επακόλουθα την αποεπένδυση, την υψηλή ανεργία, τις απολύσεις και όλα τα αρνητικά αποτελέσματα που δημιουργούνται από τα απόνερα των δυσμενών συνθηκών που προκύπτουν στις δραστηριότητες της οικονομίας. Τα δημοκρατικά κράτη έχουν την κοινωνική ευθύνη και χρέος να προστατεύσουν τα δικαιώματα και το βιωτικό επίπεδο των πολιτών τους, αναλαμβάνοντας ενδεδειγμένες αποτελεσματικές πρωτοβουλίες.
Τα δημοκρατικά κράτη, μέσα από συντονισμένες συνεργασίες και προσπάθειες, οφείλουν να διαμορφώσουν μεταξύ τους κοινή στρατηγική με στόχο τον εκδημοκρατισμό των αυταρχικών κρατών.
Παρότι ως εγχείρημα έχει πολλές δυσκολίες, θα είναι μια σημαντική προσφορά στους εργαζόμενους των μη δημοκρατικών κρατών, γιατί με την επικράτηση σε αυτά συνθηκών δημοκρατίας, πέρα από τα δικαιώματα θα κατοχυρώσουν στοιχειωδώς αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες εργασίας. Οι νέες συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο και με τις ισορροπίες στον ανταγωνισμό των αγορών θα έχουν θετικό αντίκτυπο και στους οικονομικούς δείκτες των δημοκρατικών κρατών τα οποία εκτός και άλλων κοινωνικών οφελών, θα διατηρήσουν και το επίπεδο αμοιβών των εργαζομένων τους.
Πρέπει ως πολιτισμένοι άνθρωποι να νιώσουμε βαθειά ότι έχουμε υποχρέωση να υποστηρίξουμε με συγκεκριμένες προτάσεις και διεθνώς αποδεκτές πρακτικές, κινητοποιώντας δημοκρατικές κυβερνήσεις χωρών, διακυβερνητικούς οργανισμούς, κοινωνίες πολιτών, οργανισμούς και επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, να αναλάβουν συντονισμένη δράση και με καλές πρακτικές να διαμορφώσουν πλαίσιο πολιτικών και δημοκρατικών αλλαγών στα απολυταρχικά κράτη για την βελτίωση των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας των πολιτών.
- Ο Πάνος Τρυφιάτης είναι Οικονομολόγος-ΔΜΣ Πολιτικών Επιστημών Ήταν Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και έχει διατελέσει Διευθύνων Σύμβουλος στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα και Διευθυντής στο Κέντρο Μελετών Ασφαλείας
Tags:
Αρθογραφία